Introductie

Cliënten komen in de hulpverlening terecht wanneer ze een probleem hebben.  Als hulpverlener proberen we de cliënt te ondersteunen om die problemen aan te pakken en zo een verandering te bewerkstelligen. De drijfkracht om die inspanningen te leveren om tot een verandering te komen, noemen we motivatie. 

Motivatie vormt het belangrijkste aangrijpingspunt in de hulpverlening om de cliënt te stimuleren in het aanpakken van zijn problemen. Motivatie is echter ook waar de begeleiding soms vastloopt. Sommige cliënten uiten wel een hulpvraag, maar lijken de nodige inspanningen niet te willen leveren om iets aan hun problemen te doen. Ze komen bijvoorbeeld niet opdagen of voeren bepaalde adviezen of opdrachten niet uit.  We ervaren deze cliënten als moeilijk te motiveren. Deze cliënten kunnen heel wat frustratie uitlokken omdat het onmogelijk voelt ons werk als hulpverlener te doen. Nochtans is er  ALTIJD wel een motivatie bij de cliënt, maar deze stemt niet altijd overeen met de visie die we als eerstelijnswerker hebben. Soms vergeten we ook wel eens dat verandering heel moeilijk kan zijn. Denk bijvoorbeeld aan de goede voornemens die we maken op nieuwjaar maar die zelden echt een realiteit worden. Vaak willen we wel iets veranderen, maar is het erg moeilijk om de gevraagde inspanningen te leveren. Dat is voor onze cliënten net hetzelfde. 

Hoe zorg je er dan voor dat iemand zijn situatie in handen neemt? En wat maakt dat iemand zich verzet tegen verandering? Deze module heeft als doel een antwoord te bieden op deze vragen.