We hebben motiverende gespreksvoering omschreven als een gidsende gespreksstijl die gericht is op samenwerking. Het heeft als doel de motivatie tot verandering bij de cliënt te vergroten door de cliënt zelf over verandering te laten spreken. Motiverende gespreksvoering werd oorspronkelijk ontwikkeld om mensen in de verslavingszorg beter te helpen. Hoewel deze gespreksstijl voor een specifieke doelgroep ontworpen werd, is motiverende gespreksvoering goed toepasbaar in elke hulpverleningssituatie. Motivatie speelt immers altijd een rol in de hulpverlening: in elke werkrelatie moet de cliënt gemotiveerd zijn om samen te werken en stappen te zetten naar verandering. In het vorige hoofdstuk hebben we verschillende fasen van gedragsverandering besproken. Hierbij hebben we geleerd dat de fase van overweging vaak het langste duurt. Mensen blijven vaak twijfelen omdat ze ambivalent zijn: ze willen tegelijkertijd wel en niet veranderen. Motiverende gespreksvoering vergroot de intrinsieke motivatie door de ambivalentie te verminderen. Deze gespreksstijl sluit daarom zeer goed aan bij de overwegingsfase, maar is zeker ook toepasbaar in andere fasen. Met motiverende gespreksvoering probeer je ambivalentie te verminderen door 1) de cliënt zelf te laten vertellen wat hij belangrijk vindt in het leven en hoe het huidige gedrag hier al dan niet in past, en 2) door het vertrouwen te vergroten dat de cliënt heeft in zichzelf om te kunnen veranderen. Kortom stimuleert motiverende gespreksvoering twee belangrijke zaken die een voorwaarde zijn voor verandering: