Deel 2: Maak de brug naar hulpverlening

Angst kan een enorme invloed hebben op het dagdagelijks leven van het individu. Een angststoornis installeert zich meestal sluimerend in je leven, waardoor je je niet altijd nog bewust bent van de oorzaak van deze angst. Omdat angst vaak al langer aanwezig is, heeft het individu vaak al heel wat strategieën en manieren ontwikkeld om met deze angst om te gaan. Dergelijke strategieën kunnen zeer uiteenlopend zijn, gaande van totale vermijding, tot het innemen van kalmerende middelen zoals alcohol. Wat al deze copingstrategieën gemeen hebben is dat hoewel ze voor opluchting zorgen op korte termijn, ze geen soelaas bieden op lange termijn. Integendeel: Het zijn deze copingstrategieën die de angst net voeden en versterken. Dit is iets waar cliënten vaak onvoldoende van bewust zijn. Om de persoon te motiveren hulp te zoeken, is het bijgevolg belangrijk de vicieuze cirkel van angst aan de cliënt voor te leggen. Voor de angstige cliënt zijn het namelijk net die strategieën die de angst leefbaar maken. Als hulpverlener is het belangrijk aan te geven dat het eigenlijk omgekeerd is: De angst op zich wordt niet verholpen door die copingstrategieën, maar net versterkt waardoor de angst (en dus het probleem) blijft voortbestaan. Het is met andere woorden dan ook cruciaal dat de cliënt inzicht heeft in dit mechanisme van angst.

Pas als dit inzicht verworven is, kan je samen met de cliënt stilstaan bij eventuele tegenstrijdige gevoelens die hij/zij kan hebben rond behandeling. Behandeling betekent immers dat je bepaalde strategieën moet leren loslaten en de angst recht in de ogen leert zien. Niet verwonderlijk kan de cliënt heel bang zijn hiervoor, ook al wilt hij/zij heel graag verandering. Maak de angsten over de behandeling bespreekbaar. Vraag wat hem/haar tegenhoudt om de behandeling te starten, en welke voordelen de behandeling hem/haar zou kunnen brengen. Daarnaast kijk je ook samen wat de behandelopties zien. Hier leer je meer over in het hoofdstuk ‘Doorverwijzing’.